Co zrobić aby być szczęśliwszym człowiekiem?

Doceń to co masz, ciesz się najmniejszą drobnostką. Ciesz się każdą miłym momentem swojego życia, chociażby króciutką chwilą, doceń ją. Nawet nie wiesz jak bardzo takie coś może dawać szczęście i radość. Ciesz się z małych rzeczy! Brzmi to trochę dziecinnie, ale..to tak jak dziecko cieszy się ze zwykłego lizaka, jest całe przepełnione szczęściem. Dlaczego? Bo docenia małe rzeczy, dorośli powinni się od nich tego uczyć. Bo człowiek często o tym zapomina i żąda coraz więcej, nie docenia tego jak wiele ma. On po prostu chce jak najwięcej, chce bogactwa, sławy, dużego domu, wypasionego samochodu. Ale tak naprawdę czy to da nam pełnie szczęścia, gdy zapomnimy o najważniejszych rzeczach, naszej rodzinie, zdrowiu, przyjaciołach. To przecież jest najważniejsze. Oczywiście nie mówię tu o tym, że pieniądze szczęścia nam nie dadzą, tylko, że gdy nie docenimy tych nie materialnych rzeczy dalej będziemy nieszczęśliwy, myślę, że to właśnie to może nas dopełnić. Nigdy o tym nie zapominajmy. Dużo osób właśnie marzy o tym co my mamy, a oni nie mają prawie nic, ale i tak potrafią być szczęśliwi..podziwiam takich ludzi, to jest piękne. Nie sądzicie? Więc starajmy się nie narzekać i docenić to co mamy.

Próbowaliście kiedyś właśnie cieszyć się z tych małych rzeczy o czym już wspominałam? To bardzo fajna sprawa, ja potrafię cieszyć się już praktycznie ze wszystkiego, jak dziecko. To naprawdę dopełnia człowieka. Warto kiedyś spróbować. Mogę wam napisać, co uszczęśliwia mnie. Więc tak, nie licząc rzeczy nie materialnych uszczęśliwia mnie widok zachodów i wschodów słońca, widok pięknego krajobrazu, siedzenie na dachu w nocy i wpatrywanie się w gwiazdy, jesień, cała ta pora roku, jest wspaniała, taka piękna..panuje wtedy jak dla mnie idealna pogoda, a także dostawanie listów, dostawanie prezentów, jak chyba każdego, ale nie tylko dostawanie, ale i dawanie, a co do tego dostawania nie mówię koniecznie o jakieś mega drogich superowych prezentach. Prezentem idealnym może być bukiecik stokrotek i rysunek od bliskiej osoby, to dopiero coś pięknego! Nie sądzicie? Takie coś co w kto włożył serce jest o wiele piękniejsze. Jedzenie także mnie uszczęśliwia, hah. Po prostu kocham jeść, za pewno niektórzy mają podobnie. Więc chodźmy dalej! Co mnie jeszcze uszczęśliwia? Hm, to zabrzmi jeszcze bardziej dziecinnie, ale mimo tego, że mam już prawie szesnaście lat, jestem kompletnym dzieckiem. To place zabaw, kocham je, kocham się huśtać, kręcić na karuzeli, mogłabym to robić całe życie. Kocham z siostrami ciotecznymi robić sobie jakieś bazy w krzakach siedzieć tam, grać w karty i biegać z nimi bawiąc się w chowanego. Nie wiem czy powinnam to tu pisać, bo coraz bardziej pokazuje moją dziecinną stronę? A czy to dobre? Nie wiem, inni mogą to źle odebrać, ale taka już jestem i kocham być dziecinna. Chciałabym być wiecznym dzieckiem. Nie chce nigdy dorastać. Zastanawialiście się kiedyś co by było gdybyście w wieku czterech lat przy ludziach rzucili się na ziemie, zaczęli udawać psa i szczekać. Ludzie za pewno by się śmiali i mówili 'o jaki on jest zabawny' i no nie odebrali by tego za pewno jako coś dziwnego, bo to przecież czterolatek, ale gdyby taki człowiek miał 18 lat i zaczął to robić, to samo. Ludzie uznali by go za nienormalnego, dziwnego. Ale czemu przecież to zupełnie to samo, tylko, że osoba ma inny wiek? Czemu niektórzy patrzą tak strasznie na liczby, liczby to liczby. Nic więcej, liczy się to jaki ktoś  jest, jak się zachowuje a nie to. Nie rozumiem ludzi i nie wiem czy kiedyś ich zrozumiem. To na tyle, gdy pisałam tego posta trochę naplątałam wyszło, że nie napisałam o tym o czym konkretnie planowałam. To był totalny spontan, napisałam co myślałam i teraz czuje się lepiej. Mam nadzieje, że ktoś zrozumie coś z tego co tu napisałam i co chce przekazać. 

FOTOGRAFIA - MOJE HOBBY

Witam was kochani. Postanowiłam, że w tym poście powiem wam trochę więcej o moim hobby - fotografii i pokaże wam parę moich zdjęć. Do tego posta zainspirowała mnie pewna dziewczyna z komentarzy za co bardzo jej dziękuje. Nie robię zdjęć jakoś profesjonalnie, ale dopiero uczę. Mam nadzieje, że kiedyś dojdę do perfekcji i do tego aby mnie w pełni satysfakcjonowały, bo chyba to jest w  tym najważniejsze. Co do mojego aparatu to nic specjalnego, nie jest za dobry, bo trochę stary jak widać po zdjęciach, ale myślę, że do nauki i na początek jest całkiem, całkiem. W końcu nie aparat czyni fotografa dobrym fotografem tylko praktyki i ćwiczenia, lub po prostu talent. A wy zgadzacie się z tym? Choć z czasem za pewno zakupię jakiś lepszy, bo raczej by się przydał. To jedno z moich małych marzeń, mam nadzieje, że kiedyś się spełni. Jak już mówiłam, chciałbym z fotografia wiązać moją przyszłość, dlatego wybrałam fototechnikum, iż chciałabym się rozwijać bardziej w tym kierunku. A wy macie jakieś konkretne hobby? Chcecie z nim jakoś powiązać swoja przyszłość? Od razu przepraszam, za jakość zdjęć która się pogarsza gdy je tu wstawiam, czy ktoś ma podobny problem? To trochę męczące. To na tyle, do następnego posta!

POCZĄTKI BYWAJĄ NUDNE

Hejka wszystkim! To mój pierwszy post na tym blogu. Co prawda poprzednich blogów miałam wiele, ale zawsze coś mi przeszkadzało, nie pasowało lub szybko się zniechęcałam. Mam nadzieje, że tu pozostanę na troszkę dłużej. No to tak, wypadało by się przedstawić.
Zaczynajmy, więc.. Nazywam się Natalia. Jak na razie mam 15 lat, natomiast 16 skończę dopiero w grudniu. Po wakacjach wybieram się do nowej szkoły, będzie to fototechnikum, szczerze mówiąc, już nie mogę się doczekać pierwszych zajęć, choć może się wydawać to trochę dziwne, bo większość najchętniej przedłużyła by jeszcze wakacje. Mam około 170cm wzrostu i ważę 50kg. Uwielbiam wszytko co słodkie i urocze. Kocham fotografie, uwielbiam robić zdjęcia. Mam nadzieje, że z tym powiąże swoją przyszłość. Mogłabym ciągle jeść, wprost uwielbiam to robić. Bardzo lubię patrzeć na zachody, wschody słońca, a także na księżyc w pełni i niebo pełne gwiazd. Jest w tym coś uspokajającego. Mam dość nietypowe poczucie humoru. Jestem bardzo nerwową i wrażliwą osobą. Słucham wszytskiego co wpadnie mi w ucho, nie ograniczam się co do jednego typu muzyki. Mało wychodzę w domu, jestem trochę aspołeczna.Większość czasu spędzam w internecie. Jestem strasznym leniem, chyba nie ma większego. Moje ulubione kolory to czarny, szary, bordowy i biały. Jestem osobą bardzo tolerancyjną. Mam przeczulenie na punkcie swojego wyglądu, natomiast jeśli chodzi o innych to nie sprawia mi za bardzo różnicy jak kto wygląda. Strasznie nie lubię się uczuć, choć mam postanowienie, że gdy pójdę do nowej szkoły, to muszę się wsiąść za siebie. Często potrzebuje zmian, bez nich czuje się dziwnie. Jestem bardzo pechową osobą, zawsze coś musi mi się stać, do tego jestem straszną niezdarą. Trochę naplątałam, ale mam nadzieje, że da się coś zrozumieć.

Myślę, że to chyba na tyle, jeśli kiedyś będziecie chcieli kiedyś mogę napisać więcej faktów. Nie chce was za bardzo zanudzać, więc to na tyle. Jeżeli macie pomysł na następny post, to będę naprawdę wdzięczna jeżeli napiszecie mi go w komentarzach. Dziękuje, za katowanie się i przeczytanie tego posta! Do zobaczenia.